Lees in het Nederlands | Read in English
BORDERS AND BRIDGES (1)
“I HOPE IT WAS ENOUGH”
Today we crossed two borders.
The one of good taste and the one of …
Just kidding.
Just the borders between Belgium and the Netherlands and on to Germany.
A blue road sign.
Some information about speed limits.
Nothing else.
If that’s what it takes …
But unfortunately, this is not really the common situation.
Boundaries all over the planet are drawn, recorded, contested, attacked, defended, shifted, redrawn … and then disputed again and…
Our galaxy is made up of billions of stars.
And billions of planets orbit around those stars.
And there are billions of galaxies.
Borders? Really?
There are many more bridges than borders.
Bridging bridges.
They connect.
They bring together what was separate.
“What is a special bridge for you?”, we asked the people who played music and danced the other night in Tübingen?
No one had to think for more than a few seconds.
“The graceful bridge in Saint Nazaire, Brittany.” (Cedric, French-German)
“The bridge in Emmerich am Rhein. A beautiful memory.” (Angelo, Italian)
“The Bosphorus. An impressive bridge between two continents.” (Farah, Algerian-German)
“A very tiny bridge in Quillota, my hometown.” (Cristobal, Chilean).
“Mostar. Historically, a bridge between two cultures. She was destroyed. The end of civilization?” (Wouter, Belgian)
In wartime, bridges are the first to be destroyed.
The first atomic bomb exploded right over a bridge in Hiroshima.
Bridges are defended to the last gasp.
Like the one in “Saving private Ryan”.
The final scene talks about the fight for the bridge in Ramelle.
The bridge held up. Private Ryan was rescued.
“Earn it… earn it….” says the badly injured Captain Miller at the end to James Ryan.
50 years later, Ryan stands in Normandy in front of Miller’s grave:
“Every day I think about what you said to me that day on the bridge.
And I’ve tried to live my life the best I could. I hope that was enough.”
GRENZEN EN BRUGGEN (1)
“IK HOOP DAT HET GENOEG WAS”
Vandaag overschreden we twee grenzen.
Die van de goede smaak en die van …
Grapje.
Gewoon van België naar Nederland en verder naar Duitsland.
Een blauw bord.
Wat informatie over snelheden.
Verder niets. Of niemand.
Als het dat maar is.
Maar echt gewoon is dat helaas niet.
Grenzen worden getekend, vastgelegd, betwist, aangevallen, verdedigd, verlegd, hertekend … en vervolgens opnieuw betwist en …
Ons melkwegstelsel bestaat uit miljarden sterren.
En rond die sterren draaien miljarden planeten.
En zo zijn er miljarden sterrenstelsels.
Grenzen? Echt?
Er zijn veel meer bruggen dan grenzen.
Bruggen overbruggen.
Ze verbinden.
Ze brengen bij elkaar wat gescheiden was.
“Wat is voor jou een bijzondere brug?”, vroegen we aan de mensen die avond in Tübingen samen muziek speelden en dansten?
Niemand moest langer dan enkele seconden nadenken.
“De sierlijke brug in Saint Nazaire, Bretagne.” (Cedric, Frans-Duits)
“De brug van Emmerich am Rhein. Een mooie herinnering.” (Angelo, Italiaans)
“De Bosporus. Een brug tussen twee continenten.” (Farah, Algerijns-Duits)
“Een piepklein bruggetje in Quillota, mijn geboortedorp.” (Cristobal, Chileens).
“Mostar. Historisch, een brug tussen twee culturen. Ze werd vernietigd. Het einde van de beschaving?” (Wouter, Belgisch)
In oorlogstijd zijn bruggen het eerste wat vernield wordt.
De eerste atoombom ontplofte pal boven een brug in Hiroshima.
Bruggen worden tot de laatste snik verdedigd.
Zoals die in ”Saving private Ryan”.
De eindscene vertelt over het gevecht voor de brug in Ramelle.
De brug hield stand. Private Ryan werd gered.
“Earn it… earn it….” zegt de zwaargewonde Captain Miller op het einde aan James Ryan.
50 jaar later staat Ryan in Normandië voor het graf van Miller:
“Every day I think about what you said to me that day on the bridge.
And I’ve tried to live my life the best I could. I hope that was enough.”
Niet voor niets noemt men diegene die noodbruggen bouwen ‘genietroepen’.
- Mark Jeanty
- Tübingen (Germany)
