Lees in het Nederlands | Read in English
SEARCHED, FOUND (10)
TRAFFIC JAMS
Today and tomorrow are “black” days.
At least, on the roads to the north.
Because here, the sea and sky are at their bluest, the mountains green, many houses white or soft ochre, the sun bright yellow, the threatening rain clouds 50 shades of grey, the people colorful.
But the roads are black. From the people.
All people with roots in the south who were looking for work, security and happiness in the north.
After an often long summer stay, yesterday was the day to say goodbye.
It is also called the day of melancholy here.
Leaving behind refreshed memories of half a life that will never return.
Longing again for the rest of that life in the next place, a thousand or thousands of kilometres away,
To the north or to all other regions of the wind.
And once there, one would like to be left alone for a few more days.
Somewhere in a room, all alone, completely cut off from the outside world.
For what exactly was it that one was looking for?
And had one not found ‘that’ over there for a long time?
And what is the chance of ever finding ‘it’ here?
Questions that keep coming up, but that can never be answered with certainty.
That is why these days are called black, dark.
That is why traffic jams were invented.
That is why people speak of traffic jams.
The cursing of the one in front, the torment of the children, the too-little food in a roadside restaurant,
the ever heavier silence as the journey progresses, the realization that yet another summer is slipping away.
It is all part of the annual rite of passage.
These are by far the glory days of melancholy.
Let us cherish them!
But, lo and behold, it is not long before those who have stayed behind throw a big party because they are happy to be here.
And far away, those who have returned are celebrating because they are well and truly back and are happy to see each other again.
The melancholy fades and we are gone again.
But in a year’s time there will be another summer!
Melancholy is patient, melancholy is not in a hurry.
GEZOCHT, GEVONDEN (10)
FILES
Vandaag en morgen zijn “zwarte” dagen.
Tenminste, op de wegen naar het noorden.
Want hier ter plekke zijn de zee en de lucht om ter blauwst, de bergen groen, vele huizen wit of zacht okerroos, de zon fel geel, de dreigende regenwolken 50 tinten grijs, de mensen kleurrijk.
Maar de wegen zijn dus zwart. Van het volk.
Allemaal mensen met roots in het zuiden die werk, zekerheid en geluk zochten in het noorden.
Na een, dikwijls langdurig, zomerverblijf was het gisteren de dag om afscheid te nemen.
De dag van de melancholie wordt het hier ook wel genoemd.
Met achterlating van opgefriste herinneringen aan een half leven dat nooit meer terug komt.
Opnieuw verlangend naar de rest van dat leven op een volgende plek, duizend of duizenden kilometers ver weg,
Naar het noorden of naar alle andere streken van de wind.
En eenmaal aangekomen zou men liefst nog een paar extra dagen gerust gelaten willen worden.
Ergens in een kamer, helemaal alleen, compleet afgesloten van de buitenwereld.
Want wat was het nu weer precies wat men zocht?
En had men ‘dat’ ginder eigenlijk al lang niet gevonden?
En wat is de kans dat men ‘het’ hier ooit zal vinden?
Vragen die zich steeds weer stellen maar die nooit met stelligheid kunnen beantwoord worden.
Daarom noemt men deze dagen zwart, donker.
Daarom heeft men de files uitgevonden.
Daarom spreekt men van fileleed.
Het vloeken op de voorganger, het sakkeren op de kinderen, de veel te slappe kost in een wegrestaurant,
de steeds zwaardere stilte naargelang de rit vordert, het besef dat er alweer een zomer weg glijdt.
Het hoort allemaal bij het jaarlijks overgangsritueel.
Dit zijn veruit de gloriedagen van de melancholie.
Laat ons ze koesteren!
Maar zie, het duurt niet lang of de achterblijvers bouwen een stevig feestje omdat ze content zijn dat ze gebleven zijn.
En ver weg vieren de weergekeerden feest omdat ze goed en wel terug zijn en omdat ze blij zijn om elkaar weer te zien.
De melancholie vervaagt en we zijn weer vertrokken.
Maar over een jaar is er weer een zomer!!
Melancholie heeft veel geduld, melancholie heeft geen haast.
- Mark Jeanty
- Sicily (Italy)
